مقابله با تهدیدات جنگهای آتی، نیازمند شناخت فضای نبرد آینده و استفاده از تمام ظرفیتها و مؤلفههای قدرت ملی میباشد. در چنین شرایطی عملیاتهای مشترک میتواند با بهرهگیری از کلیه ظرفیتهای موجود، باعث افزایش بهرهوری و اثربخشی راهبردها و راهکنشها شود. امروزه یکی از نقاط ضعف حتی ارتشهای بزرگ جهان، بخش لجستیک یا آماد و پشتیبانی است. به عبارت دیگر، این بخش هنوز نتوانسته نسبت به سایر بخشها، سرعتعمل و انعطافپذیری خود را بالا برد. مسأله اصلی این پژوهش، فقدان مدل آماد و پشتیبانی در فرماندهی مشترک منطقهای در سطح کشور در فضای نبرد آینده میباشد. این تحقیق از نوع کاربردی است که به روش توصیفی- تحلیلی با رویکرد آمیخته انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل افسران ارشد، صاحبنظران و استادان دانشگاههای آجا در رستههای مرتبط با آماد و پشتیبانی بوده و حجم نمونه 78 نفر تعیین و نمونهگیری بهصورت هدفمند به روش خوشهای انجام شد و تعداد 13 نفر از جامعه آماری برای مصاحبه برگزیده شدند. ضریب پایایی پرسشنامه (779/0) محاسبه گردید و پرسشنامه محقق ساخته پیشآزمون شد. نتایج تحقیق گویای نوع مناسب ارتباط هر یک از ابعاد آمادوپشتیبانی و فرماندهی مشترک منطقهای با یکدیگر است. به عنوان نمونه، خبرگان آمادوپشتیبانی با درنظر گرفتن فضای نبرد آینده اکثراً معتقدندکه "نوع فرماندهی" مناسب در هریک از ابعاد ترابری (%66.7)، خدمات آماد (%59)، نگهداری و تعمیر (%66.7)، خدمات ساختمانی و امورکارگری (53.8%) به صورت فرماندهی کامل، اما در بعد تخلیه و بستری کارکنان (59%)، فرماندهی عملیاتی میباشد.